بررسی اثر نورد سرد بر مکانیزم جذب بازدارنده‏ی آلی پریدین2-تیول بر روی سطح فولاد ساده‏ی کربنی st37 در محیط اسید سولفوریک

در این پژوهش تأثیر کار مکانیکی سرد بر رفتار خوردگی یکنواخت فولاد ساده‏ی کربنی در محیط اسید سولفوریک در حضور بازدارنده‏ی آلی بررسی شده است. برای این مطالعه، پنج نمونه شامل نمونه‏ی خام، نمونه‏ی آنیل و سه نمونه با درصد نورد متفاوت از جنس فولاد st37 درنظر گرفته شد. عملیات آنیل کامل در دمای ? 950 به مدت 45 دقیقه صورت گرفت. عملیات نوردسرد نیز در کاهش ضخامت 10، 25 و 40 درصد در دمای محیط انجام شد. ترکیب آلی پریدین2-تیول به عنوان بازدارنده مورد استفاده قرار گرفت. جهت بررسی بازدارندگی و رفتار جذب نمونه‏های مورد تحقیق، روش‏های الکتروشیمیایی اندازه‏گیری پتانسیل خوردگی، مقاومت پلاریزاسیون خطی، طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی، پلاریزاسیون پتانسیودینامیک (روش استقرای تافل) و روش هارمونیک به کار گرفته شد و محاسبات ترمودینامیکی ایزوترم جذب در چهار دمای ? 20، ? 30، ? 40 و ? 50 انجام شد. با توجه به این مسئله که روش هارمونیک یک شیوه‏ی رایج در اندازه‏گیری پارامترهای سینیتیکی خوردگی نیست، در این پژوهش سعی شده صحت داده‏های منتج از این روش با داده‏های سینیتیکی به دست آمده از سایر روش‏ها مورد مقایسه‏ و ارزیابی قرار گیرد. این ارزیابی فقط برای نمونه‏ی خام صورت گرفت و به منظور مقایسه‏ی روش‏های الکتروشیمیایی با یک روش عملی و معتبر، آزمون غوطه‏وری در دمای ? 20 برای نمونه‏ی خام انجام شد. نتایج این بررسی نشان داد سرعت خوردگی به دست آمده از سه آزمون غوطه‏وری، استقرای تافل و هارمونیک یکدیگر را تایید می‏کنند و به کار بردن شیب‏های تافل به دست آمده از روش استقرای تافل برای محاسبه‏ی سرعت خوردگی از روش امپدانس، نسبت به شیب‏های تافل به دست آمده از آزمون هارمونیک، داده‏های نزدیک‏تری به سه روش قبلی نتیجه می‏دهد. نتایج این پژوهش نشان می‏دهد، مقاومت خوردگی فولاد در محیط اسیدی با و بدون حضور بازدارنده متاثر از کار سرد می‏باشد. با توجه به آزمون اندازه‏گیری پتانسیل خوردگی و پلاریزاسیون پتانسیودینامیک در غیاب و حضور بازدارنده،تغییر قابل توجهی در پتانسیل خوردگی با انجام کارسرد مشاهده نشد. داده‏های به دست آمده برای محیط اسیدی بدون بازداردنده بیان می‏کند سرعت خوردگی با افزایش میزان کارسرد، افزایش و مقاومت پلاریزاسیون کاهش یافته است. بنابراین کار سرد باعث کاهش مقاومت خوردگی فولاد کربنی در محیط اسید سولفوریک می‏شود. در حالی‏که در حضور بازدارنده بیش‏ترین مقاومت پلاریزاسیون و کم‏ترین سرعت خوردگی برای نمونه‏ی 25 درصد نورد سرد شده مشاهده شده است. می‏توان دریافت کارسرد اثرات متضادی بر سطح نمونه‏ی در حال خوردگی در حضور بازدارنده دارد که برآیند این اثرات نمود پیدا می‏کند. در واقع کار سرد باعث افزایش مکان‏های با انرژی بالا یا مکان‏های فعال می‏شود که هم مکان‏های آندی برای انجام واکنش انحلال هستند و هم مکان‏های مرجح جذب بازدارنده می‏باشند.